Herkesin bir öyküsü var uzun kısa...
kimine ilginç gelen bitmemiş bir hikaye yaşanarak öğrenilecek, çünkü hayat bilinmeyene gebe...
İşte benim de hikayem böyle
ama ben tam 2 yıl önce öldüm onu terketmem gerektiği o yaz gecesinde...
şimdi mevsimlerin döngüsü ve hayatın akışına karışmış yaşıyorum.
Sahi yaşıyor muyum ?
ama onu hala içimde yaşatıyorum. kirletmedim anılarımı...
Anılarıma tutundum hiç bozulmasın benle kalsın diye...
bize yapılanı haketmedik biz.
ben bana yapılanı haketmedim.
kimse aniden bir karar alıp birgün hayatını yıkıp yeniden şekillendirmez...
bu büyük acıların, örselenmenin, incinmelerin, kırgınlıkların, bekleme sabrının, aşağılanmanın hatta kovulmanın yükünü taşıyamaz yürekte...
çok fazla ve uzun süre verilmiş bir mücadeleydi.
yalnız bir mücadeleydi onunki gibi..
düşünüyorum birlikte verilen bir mücadele olsa bu noktaya gelinir miydi diye..
Herneyse geçmişi sorgulamayı da uzun süre önce braktım.
Daha doğrusu beni sevip sevmediğini sorduğumda "Bu konuda yorum yapamam" cevabıyla beni gözden çıkardığında...
Resimlerini yaktığım o gece onunla vedalaştım ben...
tek dileğim mutlu olması...
iyi ve mutlu olması...
Bazen acı veriyorsa ve biz katlanma kapasitemizi aştıysak ve o sevgilinin aslında yanımızda olmadığını anlamışsak yapılacak olan bırakıp gitmektir.
Sevgi bazen vazgeçmektir.
vazgeçirdiler oysa o kılını bile kıpırdatmadı..
bize sahip çıkması gereken noktada suskun kaldı...
Acıyı göğüsleyebilmek...
sevdiğin için ölebilmek
tapınma gibi sevmek...
göğüslemek acıyı...
ne amaç için olduğu da önemli
2 kişi olunca aşılırmış zorluklar
biz 2 kişi değildik ...
akıntıya çekilen kürek gibiydi direncim...
yanımda yoktu
belki de hiç olmadı..
yada o da benim gibi vazgeçti
Birşeyi ne kadar ve ne için istediğin çok önemli, elini taşın altına koyabilmeli seven bir yürek, gerekirse bedel ödeyebilmeli, inançtır sevmek...
ona onun için gerekirse ölebileceğimi söylemiştim bir gün...
gülmüş ve yakışır demişti....
ayrıldığımız gece beni neden sevdiğini hatırlıyor musun diye sormuştum ona anımsamadı..
oysa anımsamalıydı.
beni neden seviyorsun demiştim suskun kaldı
oysa beni kaybetme riskini almaması gerekirdi, evlerinden kovulduğum gün ağlayarak kapıdan çıkmak yerine benim elime yapışıp beni de kendiyle dışarı sürükleyebilmeliydi, başkalarının bizim için aldığı kararlarda bizi hatırlatabilmeliydi, bana batırılan herbir iğnede beni savunabilmeliydi, beni küçük gördüklerinde, incindiğimde duyarsızlık duvarına sığınıp benden uzaklaşmamalıydı, bugün yanında değilsem bizi koruyamadığımız için istemediler, o da savaşmadı, bir insan ne kadar yalnız savaşır? yalnızsa, savaştığı insanın yanında yer almadığını artık farkettiyse, savaşmasının, yalnız savaşmasının anlamı kalmadıysa, vazgeçmektir.
beni neden sevdiğini
nasıl geçirdiğimizi yıllarımızı...
yıllar önce sevdiğini sandığı o kızı görmeliydi, oradaydım yanındaydım..
brakmasaydı kaymazdım avuçlarından
zordu yumruğunu sıkmak
bedeli vardı korumanın saklamanın....
ben vazgeçmeden önce o çoktan vazgeçmişti bizden, insanların bize yaptıklarına suskun ve kayıtsız kalmıştı...
seven insan hani mücadele ederdi
gerçekten severse dağları delerdi...
yalanmış sevdalar
bu pazar babalar gününde içi buruk olacak biliyorum, yanında değilim, oysa ruhum yanına gidip onu kollarıma almak istiyor, bir çocukmuş gibi, yıllar önce ağlarken yanında olduğum gibi ve o ben ağlarken yanımda olduğu gibi...
bir rüya gördüm ve uyandım
umarım benden çok seveceği insan da onu sever, onun için hala dua ediyorum ve mutlu olmasını diliyorum
biz bizi koruyamadık
saldırdılar..... incittiler.... aşağıladılar....yıprattılar....
bundan sonraki hayatında
kendi hayatı ve geleceği için alacağı kararlarda başkalarının değil kendinin ne kadar ve ne için istediğini ve sevdiğini unutmamasını diliyorum, hayat bize sunulur seçimlerimizle ve Allahın izniyle şekillendiriz.
ne istediğini bilmek
neden istediğini
ne kadar istediğini
uğruna ölecek kadar sevmek
ve gerekirse artık
sevgin sana ve karşındakine acı veriyorsa vazgeçmeyi bilmek, işte budur sevmek, karşılıksız çıkarsız sonsuz sevebilmek zordur ....
karşındaki için yaşarsın, karşındaki için görürsün, karşındakinin gözüyle görebilmek, çok zordur gerçekten sevmek
o artık benim sevdiğim adam değildi
çünkü
kalbi nasırlaşmıştı...
ben onu neden sevdiğimi biliyordum
ve o halini sevdim...
ve o hali hep zihnimde...
sevginize sahip çıkın
onu koruyun ve saklayın..
ne pahasına olursa olsun
gerekirse bedel ödeyerek...
ama birlikte
aynı yöne bakın aynı yöne koşun
o zaman yanınızdaki insanı yitirmemiş olursunuz, sevgi hep sizinle olsun...
Turkish 
English 
German
